Even wat anders

Daar zijn wij weer met al onze nieuwe avonturen. Deze blog zal wat minder gaan over het ziekenhuis om eens wat afwisseling te geven!

Nadat wij rustig aan het bijkomen waren van het geven van het bloed hadden wij weer genoeg op het programma staan. Vrijdag’s hebben wij in de ochtend gezellig koffie gedronken bij degene waar wij het huis van huren. Eigenlijk wilden wij naar Blantyre toe gaan om inkopen te gaan doen, maar een paar dagen eerder was de koelkast al kapot gegaan, waardoor wij op de monteur moesten wachten. (die op Malawiaanse tijd kwam, dus 4 uur te laat). Dan maar even snel Zomba in om boodschappen te gaan doen. De telefoonoplader van Roy is kapot gegaan en zo makkelijk is het niet om een iphone-5 oplader te vinden. Alle mannen op de markt hadden de beste oplader die het echt wel deed. Na alle opladers geprobeerd te hebben deed er uiteindelijk een het wel. Naja 1 kant doet het met een speciale gebruiksaanwijzing, zo echt zijn ze;). De monteur had een heel plan om de koelkast te maken, maar moest dan een paar keer achter elkaar terugkomen. Weet je wat dachten wij, wij brengen de koelkast wel naar de shop. Wij die koelkast ingeladen op de achterbank en daar gingen wij weer op de hobbelweg. Het was al donker geworden inmiddels en dan zie je echt bijna niets meer. Er zijn hier namelijk geen straatlantarens. In het donker moesten wij op zoek naar de shop. Na de shop uiteindelijk gevonden te hebben kwamen wij aan in een betonnen hok vol met koelkasten, oké als dit maar goed gaat. Na dit avontuur zijn wij naar Pakachere gegaan, dit is een backpackers lodge die gerund wordt door een Nederlandse vrijwilligersorganisatie. Na hier met een helehoop msungu’s geborreld te hebben zijn wij naar de black missionaries geweest. Dit is de beste band van Malawi. Dit was erg leuk! Allemaal dronken/wietrokende reggae mensen, wat hebben wij gelachen! Na midden in de nacht thuis te komen, wat voor hier voelt alsof je thuis komt in de ochtend na een nacht op stap te zijn geweest snel naar bed, want de volgende dag moesten wij er weer vroeg uit!

Deze zaterdag stond er een lady’s day op het programma. Lisanne ging naar Blantyre voor een overheerlijke full body massage en een ontspannen middag aan het zwembad. Roy had het rijk voor zich alleen. Gelukkig konden wij zolang zonder elkaar;) . Best gek als je al maanden 24/7 bij elkaar ben en dan even niet. Zijn benieuwd hoe wij dit in Nederland weer gaan ervaren:P.

Op zondag stond er voetbal op het programma. Feyenoord moest voetballen en iedereen weet wat dat betekend!! Dit zijn wij gaan kijken in Pakachere. Roy ging met de mannen voetbal kijken en Lisanne ging gezellig kletsen met de vrouwen. En om de dag af te sluiten is een spelletje ook altijd leuk!

Helaas waren wij niet helemaal fit en moesten wij zaterdagnacht vechten wie er naar de wc mocht, maandag hebben wij dus een rustdag gehad met veel bezoekjes aan de wc. Wij hoorden dat half Malawi buikgriep problemen heeft, maar gelukkig zijn wij weer opgeknapt.

Dinsdag was het een nationale feestdag, dus besloten wij om niet naar het ziekenhuis te gaan. Er was een picknick en rockclimbing met allemaal msungu’s. Wat ziet dit er makkelijk uit, maar wat is het lastig als jij daar aan de berg hangt.

Woensdag was er een verpleegkundige uit Nederland die graag rond wilde kijken in het ziekenhuis. Zijn naam is Piet, hij is een reis aan het maken van Kaapstad tot Caïro en wel lopend. Mensen vonden het erg leuk dat hij even een kijkje kwam nemen en werkte allemaal goed mee. Zelfs het mortuarium waren ze één en al open en vonden het erg leuk om een rondleiding te geven. De kasten met lijken erin vlogen open en ze vonden het erg leuk om een demonstratie te geven hoe het lijk uit de kast ging, vervoert werd en er vervolgens weer in ging.
Na deze week gewerkt te hebben zijn wij lekker vakantie gaan houden. Wij zijn naar het noorden gegaan in de auto en hebben het erg naar ons zin gehad. Wij wilden graag een andere auto huren, omdat het erg veel off-road rijden is en wij niet zeker wisten of onze auto dat voor een paar uur achter elkaar leuk zou vinden. Op maandag kwamen wij daar, alleen alle auto’s in heel Zomba waren verhuurd, omdat er een begrafenis was in Blantyre. De volgende dag was het nog een heel gedoe, de auto die ons beloofd was was niet terug gekomen en een andere was kapot. Dat werd dus de hele ochtend op zoek naar een andere auto. Na uiteindelijk een mega truck gehuurd te hebben begon onze reis. Wij begonnen in Dedza waar rock-art te zien is, wij dachten hier te gaan overnachten, omdat het te ver is om in één keer naar het noorden te rijden (de afstanden zijn iets verder dan in Nederland en de wegen zijn ook iets slechter). Eenmaal aangekomen in de lodge was het iets anders dan wij ons hadden voorgesteld. Oud, geen elektriciteit en geen mogelijkheid om te eten. Hij zou wel even een vriend bellen. Oké, hier blijven wij toch maar niet. Na wat rock arts bezocht te hebben zijn wij door gereden naar de hoofdstad Lilongwe. De ochtend erna zijn wij al weer vroeg vertrokken (6.00) naar Livingstonia. Dit is een dorp die gebouwd is boven op een berg door Engelse mensen. De weg omhoog is erg spannend en staat omschreven als de uitdagendste weg van Afrika, nou geloof mij dit klopt. Scherpe haarspeldbochten en geen vangrail om je op te vangen als je iets te ver de berm in gaat met je auto. Hier sliepen wij in een erg leuk ecologisch kamp met compost toiletten waarbij je zelf de bladeren en as over je stront heen mag strooien haha, gelukkig hebben ze wel wc-papier! Na Livingstonia bezocht te hebben, wat erg koloniaal is en de hoogste waterval van Malawi (125 meter, die overigens erg koud was) gingen wij verder naar nationaal park Nyika. Vanaf een dorpje was het nog 100 km tot aan de lodge waar wij zouden verblijven. Het was een off-roadweg waar je u tegen zegt! Met onmogelijke gaten, hellingen en rotsen hebben wij hier 5 uur over gedaan. Halverwege kwamen we nog een autootje tegen dat bijna door zijn voegen zakte en volgepakt zat met 10 Malawianen, niet te geloven! Eenmaal in het park was het nog 2 uur rijden tot aan de lodge. Het dierenspotten kon beginnen! 1 grote kat en daar bleef het nog even bij. Ze hadden daar slaapplekken van 300 dollar per nacht of je moest je eigen tent meenemen. Gelukkig hadden ze ook ‘eenvoudige lodges’, maar daar moesten wij niet teveel bij voorstellen. Nou dit was prachtig! Wij hadden een openhaard in de slaapkamer en een bad. De openhaard was wel nodig, het was hier in de ochtend heeel erg koud (rond de 10 graden). Wij hadden in Livingstonia een Tsjechisch koppel ontmoet die aan het reizen zijn, zij zijn de hele reis met ons meegegaan. In de avond gezellig samen koken/eten en dieren bekijken. Dit park is geweldig mooi! De natuur lijkt op de schotse hooglanden waarbij je naast de zebra’s, tussen heel veel verschillende antilopen en bushbuck’s (bambi) loopt, erg gaaf! Er moesten ook heel veel luipaarden lopen, maar die hadden zich verstopt. De dag hierna moesten wij dat hele eind weer terug en gingen wij op weg naar Nkhata bay om lekker aan het meer te relaxen en te snorkelen, de dag daarna gingen wij naar Senga Bay om hetzelfde te doen. De tijd vloog voorbij!

De dag erna gingen wij weer met goede moed naar het ziekenhuis. Dit keer moesten wij weer naar Blantyre met een kind, alleen dit werd een pick-up auto, omdat de ambulances allemaal al weg waren. Laad de hele achterbak maar vol en daar gingen wij! Op de terugweg moest de pick-up bloed halen, dus dit kon wel 4 uur duren. De ambulance zou eerder terug gaan, maar ze wisten niet wanneer. Drop ons dan maar in het winkelcentrum, kunnen wij alvast boodschappen doen. Nou dat was gelukt! Na nog een tijd op de ambulance gewacht te hebben konden wij terug. Het was gezellig druk. Roy zat ergens achterin verstopt met een patiënt en Lisanne zat gezellig knus met een Malawiaanse dokter voorin. Die wilde overigens wel erg graag met een blank iemand trouwen. In de avond gingen wij zumba’en, dit was hilarisch!

De volgende dag gingen wij met allemaal blanke mensen een weekendje weg naar de tea-estate Thyolo. Een erg mooi huis met een erg mooie omgeving! Je kan zelf wel inschatten hoe dit weekend eruit heeft gezien met allemaal jonge mensen.. Zaterdag middag heeft Lisanne een thee-proeverij gedaan, die lekker Malawiaans bitter was en de volgende dag gingen wij een high-tea doen. Het weekend vloog voorbij.

Nu is alweer bijna de laatste week in het ziekenhuis aangebroken en zijn wij druk met dingen afronden. Van de week gaan wij nog de reanimatie-training geven, die gefilmd gaat worden om aan iedereen te kunnen laten zien. Er zijn nog twee donateurs geweest die een erg mooi bedrag voor de mensen hier hebben gegeven die wij nog uit gaan geven! Verder doen wij van alles en nog wat en vervelen ons zeker niet. Stiekem vinden wij het wel een beetje jammer dat onze tijd in Malawi er alweer bijna op zit.

Wat ook nog wel grappig is om te vertellen is dat iedereen in Nederland netjes zijn kleren sorteert en in een soort van ‘humana box’ doet. Wij kregen het advies om eens in een tweede hands winkel te gaan kijken. Toen wij daar binnen kwamen zagen wij daar allemaal kleding uit Europa hangen tegen een lage prijs. Nou niet dus dat de arme mensen van Afrika die kunnen kopen!
Toch nog een klein verhaaltje uit het ziekenhuis. Vandaag was er een kindje overleden. Het kindje lag al een paar uur ergens in een hokje te wachten om naar huis gebracht te worden. Echter was er geen eigen vervoer en het vervoer van het ziekenhuis zou te lang gaan duren, dus besloten ouders het kind in de mini-bus mee naar huis te nemen. De conducteur vind dit echter niet zo een leuk idee en vraagt hiervoor dus een hoge prijs. Beeld je even een afrikaanse vrouw in met een grote bak op het hoofd vol met spullen. In zo een bak ging het kindje met allemaal andere spullen, zodat niemand zou zien dat er een kindje in zit. Wij zeiden tegen elkaar, nou hopelijk gaat het niet op het hoofd en ja hoor daar ging het met bak en al op het hoofd naar buiten.

Dinsdag komt de familie van Roy en gaan wij het hun in het echt laten zien!